Knolselderijsoep

Wat een wisselingen van temperaturen zeg; het lijkt wel herfst. Maakt niet uit, het is altijd weer voor soep. Voor de geïnteresseerden in mijn privé leven; ik ben begonnen met een koksopleiding! Dat betekent dat ik elke dag (was ik al) nog meer bezig ben met eten en koken en ook nog meer inspiratie krijg voor nieuwe recepten. Geweldig hé! Vind ik in ieder geval wel, dus ja moest ik even delen hoor. 

Knolselderij, ik vind je geweldig. Lekker, rond, romig, wat je er mee doet maakt niet uit, de smaak van enkel knolselderij is voor mij zo goed, maak me er wakker voor. In een soep doet ie het altijd goed hehe dat rijmt soort van, toch nog in de rijmmodus een week na sinterklaas. In combinatie met glazig gebakken ui, knoflook, gember kom je al tot zo'n zalig soepje, niet moeilijk doen met de hectische kerstdagen in aantocht. Je wil gewoon comfortfood. Oké de knol is even wat slachtwerk, ik vind dat geweldig snijden, ik heb niet voor niks besloten me in een koksopleiding te storten, maar het is zo gepiept. Én het is het zo waard. En ben je net als ik dan ook in de ban geraakt van de knolselderij, maak ook eens puree van dit lekkere ding, en maak indruk op menig vriend en familielid. Recept daarvan komt ooit nog wel een keer, voor nu toedeledokie en geniet van deze soep!   

Knolselderijsoep

Ingrediënten voor een flinke pan soep 

• 1 knolselderij
• Olijfolie om te bakken
• 2 uien
• 3 tenen knoflook
• -+ 7 cm gember
• 2 bouillonblokjes
• olijfolie extra vierge, of een andere lekkere olie
• optioneel: peterselie ter garnering

·

Bereidingswijze

Verwarm een grote pan op het vuur met een flinke scheut olijfolie. Snipper de ui, voeg toe aan de pan. Snijd de knoflook fijn of pers deze en voeg toe aan de ui. Bak dit op een laag vuur goed glazig voor 10 minuten. Slacht de knolselderij; snijd de worteltjes weg. Schil hem daarna indien gewenst, dit hoeft niet perse als je hem goed wast. Snijd hem in grove stukken (2 bij 2 cm ongeveer). Voeg de knolselderij toe aan de ui en knoflook en bak voor 10 minuten goed aan op middelhoog vuur. Voeg de gember die je fijn snijdt ook toe. Maak minimaal 1 liter groentebouillon met 2 bouillonblokjes. Voeg eerst 750 milliliter toe aan de knolselderij. De knolselderij moet onder water staan, voeg vooral niet teveel toe. Je kan altijd namelijk meer water toevoegen maar water eruit halen na het pureren in de volgende stap is niet mogelijk. Kook dit op een laag vuur met de deksel op de pan tot de knolselderij beetgaar is.
Pureer de soep en breng op smaak met peper en zout. Hoe langer je pureert, hoe romiger hij wordt. Is je soep te dik, voeg wat extra heet water of bouillon toe. Garneer met een scheutje olijfolie en peterselie.

Geniet ervan!

Curry uit Nepal

In april ben ik teruggekomen van twee maanden Nepal. Een onvergetelijke ervaring waar ik dezer dagen vooral veel terugdenk aan mijn wandeltocht rond de Annapurna en het ongelofelijke eten wat ik at. Naast dahl bhat (rijst met linzen), at ik veel noedelsoep en curries. Zalig. Twee weken verkeerde ik in een gastgezin waar ik van dichtbij mocht bekijken (en een beetje helpen) hoe mijn host curry maakte. 

**Een verdrietig bericht kwam mij laatst ten oren dat mijn gastgezin in Nepal hun huis  uitgezet dreigt te worden. Het voelt krom om dit recept online te gooien dat ik van hen leerde zonder een oproep te doen om deze gastvrije familie te helpen. Op deze pagina kun je alles over ze lezen en doneren om ze in het dorp te houden waar ze al honderden jaren lang boeren. Na de aardbeving in 2015 raakten ze hun huis kwijt, nu dreigt dat opnieuw te gebeuren omdat ze hun huisbaas met eigen financiële middelen niet kunnen uitkopen. Alvast bedankt.**

Ruupa, mijn host, maakte zalige curry, in het algemeen trouwens bizar goed eten, voor mijn gevoel kwam ik kilo's aan omdat ik geen genoeg kreeg van haar dhal bhar, momo's en curries.  Ze maakte curry met fenegriek, een specerij dat ik nog nooit eerder had gebruikt, maar toen ik dit afgelopen week in mijn keuken bereidde en later proefde, was ik direct terug in Nepal. Neem de tijd, dat is iets wat ik mee nam uit Nepal, en je terugproeft in het eten; tijdens mijn hike zat je 's avonds met z'n allen in een theehuis te staren in het vuur totdat je naar bed kon. Neem je tijd meer voor dingen, neem meer tijd voor jezelf, het bereiden van eten en het genieten van kleine dingen. Ik ben van mening dat veel in mijn omgeving hier ook wat van kunnen opsteken. Emma(!), je bent een recept voor curry aan het introduceren. 
Ik nam kruiden en specerijen mee uit Nepal, maar ze zijn ook gewoon in je buurtsuper te verkrijgen. Je gebruikt ze in dit recept waarschijnlijk iets anders, en, gewoon in een grotere, veel grotere hoeveelheid. Experimenteer naar eigen hartelust met groentes, je kan alles toevoegen wat je wil. En, neem je tijd om dit te maken, zet een banger van een afspeellijst op en geniet met vrienden en familie van deze steengoede curry. Bon apétit! 

Curry uit Nepal 

Ingrediënten voor -+ 6 personen

• zonnebloemolie
• 1 eetlepel fenegriek
• 3 gesnipperde rode ui
• 500 gram aardappels, geschild in stukken van 2 à 3 centimeter
• 4 aubergines, in grove blokjes
• 2 eetlepels zout
• 1 eetlepel kurkuma
• 1 eetlepel komijnpoeder
• 1 eetlepel korianderpoeder
• 6 knoflooktenen
• 6 centimeter gember

Bereidingswijze

Verwarm een grote hoeveelheid zonnebloemolie in een hapjespan. Laat dit goed warm worden. Voeg de fenegriek toe en frituur dit een tijdje totdat het lichtjes verkleurd. Voeg hierna de gesnipperde rode uit toe, frituur dit totdat de ui bruin wordt, zo bruin als je zelf lekker vind zei Ruupa.

Voeg dan de geschilde blokjes aardappel toe. De aardappel heeft namelijk de langste kooktijd nodig. Roer dit af en toe een beetje door. 

Als de aardappels half gaar zijn voeg je de aubergine toe. In het originele recept gebruik je bonen, maar je kan alle groentes gebruiken die jij lekker vindt in een curry natuurlijk ;). 

Voeg twee eetlepels zout toe; nu komt er vocht vrij uit de aardappel en aubergines, dit zal het kookproces bevorderen. Roer door.

Voeg een eetlepel kurkuma toe voor de kleur, daarna voeg je een eetlepel koriander en een eetlepel komijn toe. 

Maak een pasta van de knoflooktenen en de gember. Voeg wat water toe. Ik deed dit in een vijzel, maar dit kan ook in een keukenmachine; wat jij wil! Voeg de pasta toe aan de curry.

Nu moet de curry lekker gaan koken, voeg zo'n liter warm tot kokend water toe. Doe de deksel op de pan en kook dit eventjes in. Ja, het is nogal veel vocht, maar dit hoort, de rijst die je erbij serveert zal dit allemaal inkoken. Serveer de curry met rijst (bhat), en eventueel dahl (linzen). Voor de dahl komt er ook nog wel eens een recept online. Garneer met wat groens (koriander bijvoorbeeld!).

Bon apétit!!  

Vlierbloesemsiroop

Heehallo, zijn jullie ook zo aan het genieten van de zonnige dagen? Anders ik wel. Op het moment schrijf ik mijn thesis over stadslandbouw in Kopenhagen maar ik probeer genoeg vitamine D op te snuiven door naar buiten te gaan en zoveel mogelijk groen op te zoeken in Utrecht. Sinds een tijdje ben ik actief bij SFYN (Slow Food Youth Network) Utrecht en dat inspireert me om wat meer te doen met mijn blog en het creëren van recepten. Nu iets anders dan anders, het maken van vlierbloesem siroop. Hiervoor heb je vlier nodig en dit kan nu nog eventjes geplukt worden !! Ik ging op pad met mijn zus om te plukken! Even wat over wildplukken.
Wildplukken is bij wet verboden en strafbaar. Je moet toestemming hebben om op iemands terrein te plukken. Echter, omdat bossen of parken vaak openbaar gebied is wordt wildplukken vaak gedoogd in de praktijk. Je mag alleen niet de natuur leegplukken, lijkt me logisch. Pluk met je gezonde verstand, laat wat over voor de ander, de bijen en dieren zodat iedereen er van kan genieten. Pluk niet teveel van een struik of boom en pluk alleen voor je eigen gebruik! Hieronder maak ik vlierbloesemsiroop wat echt te lekker is, ik heb al anderhalve liter op sinds ik het heb gemaakt, zegt genoeg toch! Dus ga het bos op de lanen in en maak je eigen vlierbloesemsiroop van scratch, je wil nooit meer anders ! Bon apétit!

Vlierbloesemsiroop

Benodigdheden

• Een tas vlierbloesem
• 2 kilo suiker of meer
• 50 gram citroenzuur

Vlier plukken
De schermen van vlier, zoals dat heet, bloeien over het algemeen in de maanden mei en juni. Dit jaar begon het ietsjes eerder door het warme weer. Zoals mijn zus wijs zei en dit klopte ook, is het beste om ‘s ochtends te plukken op een droge dag, dan heeft vlier nog het beste aroma.

Ga eens fietsen door je buurt, kijk eens goed in de bermen, langs paden en wegen en in parken en je staat versteld hoeveel vlier je tegenkomt. Ik kan je vertellen, zodra je ernaar op zoek bent geweest ga je overal vlier zien onderweg wat, je gaat er zelfs over dromen! En dan heb ik het nog niet eens over de dromerige zalige geur gehad.. *zucht

Pluk het liefst niet langs drukke wegen met auto’s, voor de uitlaatgassen. Pluk daarnaast hoger dan de knie, een ezelsbruggetje die mijn moeder me leerde, dan voorkom je hondenpis op je vlier. Het makkelijkst pluk je ze met een (tuin)schaar.

Van vlier tot siroop
De volgende stap is het schoonmaken van de vlier van de takjes. Knip of verwijder zoveel mogelijk steeltjes van de vlier maar wees ook niet te pieterpeuterig anders wordt het een eindeloos karwij. Het makkelijkst (vond ik), om de bloemetjes van de takken te ritsen, maar doe het zoals jij het het makkelijkst vind.

Doe vervolgens de bloemen in een pan en zet dit onder water. Was de vlier daarvoor niet, schudt de vlier zo nodig een beetje uit om wat beestjes en viezigheden eraf te schudden maar meer niet! Was het al helemaal niet, dan gaat veel smaak verloren. 

Na de bloemen in de pan te doen hebben we dit onder water gezet, daarbij hebben we de vlier niet gemeten, maar kijk hoeveel er in een pan past en doe er dan genoeg water bij zodat de vlier goed in het water kan trekken. Laat dit nu voor -+ 24 uur staan! Niet langer, dan wordt de vlier bruin en niet meer lekker.

Na 24 uur zeef je de vlier en vang je het water op! Het makkelijkst is dit door de vlier door een (zeef)doek te halen, zo krijg je de meeste heldere vloeistof en blijven alle beestjes en kleinigheden achter in de doek. Tip! Leg je doek over de pan waar je je siroop in gaat maken en zet dit vast met een postelastiek! Ook makkelijk om dit proces in de gootsteen te doen, dat voorkomt ongelukjes :)

Zet de pan op het vuur en voeg op 4 liter water 2,5 kilo suiker toe en 50 gram citroenzuur. Je kan er zelf voor kiezen om de siroop zoeter te maken of minder zoet. Dus als je een minder zoete siroop wilt, voeg dan minder water toe.

Laat de siroop warm worden totdat de suiker goed is opgelost. Proef goed en voeg meer suiker toe of citroenzuur indien gewenst. Realiseer je dat het siroop is dus dat er altijd nog water bij komt als je het gaat drinken en je kan hem altijd nog afzwakken.

En klaar is je vlierbloesemsiroop, bottel het in flessen en geniet! Mijn tip: drink de vlierbloesemsiroop met spa rood of indien er zich een feestelijke gelegenheid aandient, drink het met champagne of cava!

Geniet ervan :)

Leuke tip: maak mooie etiketten zodra je klaar bent met bottelen en geef het cadeau !

Romige tomatensoep met kokosmelk

Het werd weer eens tijd. Op het moment zit ik in Kopenhagen te verkleumen terwijl ik onderzoek aan het doen ben voor mijn thesis. De donkere koude februariavonden roepen om soep. Ik had er zo'n zin in. Van de zomer verbleef ik 10 weken in Frankrijk waarvan anderhalve week op een veganistische kookschool in Normandië. Dat was het paradijs voor mij. Ik deed klusjes, en ondertussen mocht ik alles proeven wat werd gekookt. Zo ook een verrukkelijke tomatensoep. Ik vroeg naar het recept van de meisjes die op de kookschool waren geweest en ze vertelde me dat ze het hadden gemaakt met caramalized white onions, coconot cream en a lot of herbs. Daar kon ik wel wat mee. Zonder meer op te zoeken ging ik naar de winkel om kokosmelk te halen. En het eindresultaat pakte zo lekker uit dat ik het moest delen.

Tijdens het pureren van de soep gebeurde het ergste denkbaar. In het appartement waar ik zit is enkel een blender, geen staafmixer. Prima om soep in te maken, behalve als de bodem loslaat als je de soep in de pan wilt terugschenken en de inhoud van de blender over de hele keuken klotst. Ik heb nog nooit zo'n bende gemaakt in de keuken. Het was hilarisch, vooral omdat er nog genoeg soep te redden viel van het aanrecht kon ik er om lachen, maar het was een drama. O-v-e-r-a-l was tomatensoep. En dan bedoel ik echt overal, alle kastjes, op mijn sokken, broek, ieder hoekje van de keuken bevatte sporen van tomatensoep. Wel weer een leuk verhaal om te vertellen. Hieronder het recept, geniet ervan :)

Romige tomatensoep met kokosmelk

Ingrediënten

• 3 knoflooktenen
• 3 witte uien
• 2 theelepels gedroogde oregano
• 3 theelepels gedroogde tijm
• 2 theelepels chilivlokken (1 theelepel voor de minder pittige eter)
• olijfolie
• 1 blikje gepelde tomaten
• 5 grote tomaten
• 2 bouillonblokjes
• 1 blikje kokosmelk (houd wat achter voor garnering)
• 1 zoete aardappel
• zout en peper 

Bereidingswijze

Verwarm een soeppan op het vuur en verhit hier een scheutje olijfolie in. Voeg de kruiden toe en bak deze op laag vuur aan zodat de aroma's vrijkomen. Snipper de ui grof en voeg dit toe. Laat dit fruiten voor 5 minuten. Snijd de knoflook en voeg dit toe. Was de tomaten en snijd deze in grove stukken, voeg ook toe. Schil de zoete aardappel indien deze niet biologisch is, anders kan je de schil laten zitten, en snijd deze in blokjes, voeg toe. Voeg de gepelde tomaten toe. Vul het lege blik met een beetje water en voeg dit toe; zo krijg je het overgebleven tomatensap uit het blik eruit en verspil je minder = winst!!

Laat dit even doorpruttelen. Voeg hierna 1 liter water toe en twee bouillonblokjes. Laat dit op laag vuur sudderen met de deksel op de pan voor een half uur of totdat de zoete aardappel helemaal zacht is geworden. Pureer de soep met behulp van een staafmixer of blender (ik zou een staafmixer aanbevelen). Pureer de soep voor minimaal 10 minuten; door het langer te mixen wordt hij extra romig. Voeg daarna de kokosmelk toe (houd wat achter voor de garnering) en roer dit erdoor. 

Zet de soep nog even op het vuur zodat hij zo warm mogelijk geserveerd kan worden. Proef en voeg naar smaak peper en zout toe, en eventueel nog meer kruiden mocht dat gewenst zijn. 'Drizzle' een beetje kokosmelk over de soep na het opscheppen in kommen en bij beschikbaarheid van verse kruiden, garneer hiermee ! Bon apétit!!

Pasta tri colori

Ik heb de zomer in mijn bol, sinds ik gisteren mijn laatste tentamen heb afgerond vier ik feest. Ik moest en zou heerlijk koken om deze reden, en zo geschiedde. Dit recept wilde ik al een tijd online zetten en nu is het eindelijk zo ver. Ik heb dit gerecht leren kennen via mijn zus en haar vriend, en ik ben niet vaak zo verliefd op een gerecht als deze. Ten eerste, de simpliciteit, je hoeft niet eens iets te snijden, daar stond ik gisteren weer eens even versteld van, en daarnaast zijn het zulke intens goede smaken bij elkaar, poh. Heel veel meer dan goed gezelschap erbij heb je niet nodig om met je ogen dicht ongelofelijk van dit gerecht te kunnen genieten. En dan heb ik ook nog eens de rucola mogen plukken uit mijn eigen tuin, en ik moet zeggen, dan smaakt het nóg lekkerder!
Het gaat als volgt, je poft de knoflook bruin in een goede scheut olijfolie waarna je hier tomatensaus aan toevoegt en vervolgens tortellini of elke andere gevulde pasta die jij het allerlekkerst vind. Dit zou op zichzelf al echt geweldig zijn, maar dan voeg je er een flink stuk burrata aan toe (een soort hele zachte mozzarella die smelt op je tong) én rucola en je hebt de Italiaanse vlag op je bord en je wilt nooit meer anders. Moet ik meer zeggen? Bon apétit!

Tortellini met knoflooktomatensaus en burrata

Ingrediënten voor 4 personen 

• 500 gram verse tortellini (ik gebruikte degene met basilicum vulling)
• 720 milliliter tomatenpassata
• 5 tenen knoflook
• 200 gram burrata (of meer mag natuurlijk ook) 
• olijfolie
• ongeveer 80 gram rucola, voor iedereen een flinke hand

Bereidingswijze

Verwarm een grote hapjes pan of een wokpan op middelhoog vuur. Doe hier een flinke scheut olijfolie in. Pel de tenen knoflook en frituur deze in het laagje olie tot ze goudbruin kleuren. Als de knoflooktenen bruin zijn gekleurd, mogen deze uit de olie, bewaar deze om te serveren bij de pasta later, of eet ze gelijk op ;). Zet het vuur lager en voeg voorzichtig in een keer de passata toe (dit kan spatten, dus kijk uit voor je kleding!). Roer dit goed door. Vul hierna de glazen lege fles passata, voor 3/4 met water, schud dit, zodat de fles schoon wordt en je nog de laatste resten passata uit de fles haalt. Voeg dit ook toe aan de pan en roer weer goed door. Voeg hierna de tortellini toe, deze kook je vervolgens gaar in de tomatensaus. Dit zal een kleine 10 minuten duren, dit ligt er ook aan hoe gaar je de pasta wilt, houd je van al dente (beetgaar, dus nog wel met een lichte bite), kook de tortellini dan volgens de aangegeven tijd op de verpakking - 1 minuut. Als je houdt van zachte pasta dus meer doorgekookt (mijn lievelings), kook hem dan enkele minuten langer. Mijn ervaring leert, proef vooral, dan weet je hoe ver de pasta is!

Hierna is het tijd voor het opdienen! Snijd de burrata voorzichtig in 4 gelijke delen, dit is lastig want de zachte kaas vloeit alle kanten op. Schep de pasta in diepe borden, verdeel hier de burrata, rucola en eventueel gepofte knoflook over en het is genieten geblazen! Bon apétit!

Tiramisu

Deze zomer vertoefde ik voor een zekere zes weken in het zonnige Zuid-Frankrijk aan zee om mijn handen in de keuken op een surfkamp uit de mouwen te steken. Ik kookte daar voor 130 man, leerde ongelofelijk veel nieuwe dingen op het gebied van koken en de organisatie die erbij kwam kijken, zweette hierbij heel wat liters gedurende 35+ temperaturen, kreeg heel wat zeewater daarvoor terug binnen als ik weer 's van de surfplank het water in werd gespoeld en leerde mooie mensen kennen. Opgeteld resulteert dit afgelopen weken in heimwee naar toen. Zeker met de omslag van nazomer- naar toch echt herfstweer denk ik veel aan het kampleven en aan alle maaltijden die we verzorgden. Een van de toetjes die ik heb mogen leren maken van de Italiaanse yogalerares op het kamp is tiramisu. Een van de eerste zaterdagen leerde ik van haar hoe je échte tiramisu maakt, maar dan voor 130 personen natuurlijk. Dat begon met het splitsen van 60 eieren, om deze vervolgens op te kloppen met per eiwit en per eigeel een eetlepel suiker. Een heerlijk karwei, wat even duurde, maar we hadden altijd de grootste lol en ja ik vond het geweldig te doen. Deze tiramisu kwam afgelopen zondag even terug in mijn herinnering en ik besloot hem te maken. Het was zo'n luie zondag, dat ik de minste zin had om naar de supermarkt te gaan, dus ja dan maak je zelf maar lange vingers (hoezo lui). Het recept van de lange vingers is niet van mezelf helaas, maar ze smaakten behoorlijk goed. Enfin, genoeg gekletst, dit recept, is zo goed, je moet ervan weten, je moet het proeven, ervaren. Klassieke tiramisu, na het maken ervan moet ie voor 2 uur opstijven in de koelkast, maar ik kan je vertellen, de dag erna, als de smaken van de mascarpone en lange vingers met koffie en likeur in elkaar ingetrokken zijn, smaakt hij nóg beter. Bon apétit!

Tiramisu

Ingrediënten voor 5 personen

• 150 gram lange vingers
• 2 eieren
• 250 gram mascarpone
• 4 eetlepels poedersuiker
• 2 afgekoelde espresso's, 100 milliliter
• 2 eetlepels likeur (ik gebruik sinaasappellikeur, maar het kan ook met Amaretto, welke drank je wil eigenlijk, of laat het helemaal weg) 
• 2 eetlepels cacaopoeder

Bereidingswijze

Splits de eieren. Klop het eiwit op met twee eetlepels poedersuiker totdat het zo stijf is dat je het boven je hoofd kan houden. Klop hierna het eigeel met twee eetlepels poedersuiker luchtig. (Tip voor beide processen: als je klopt, blijf dan een richting op kloppen, dus met de klok mee bijvoorbeeld, zo blijft je eigeel en eiwit het meest luchtig). 

Zodra het eigeel na 5 minuten luchtig is, kan de mixer aan de kant. Voeg de mascarpone, eventueel in delen, toe aan het eigeel, en spatel het hier door, rustig, zodat het eigeel luchtig blijft. Klontjes maken niet veel uit. Zodra de mascarpone en het eigeel goed zijn gemengd, voeg je voorzichtig het eiwit toe, dat 'vouw' je bijna hierdoor heen, spatelen, zodat het opnieuw zijn luchtigheid zoveel mogelijk behoudt. Zet dit tot gebruik aan de kant. Meng de espresso met de likeur in een ondiepe bak. Neem een ondiepe schaal, +- 4 centimeter hoog, 15 cm bij 15 cm, mag ook rechthoekig zijn. Doop de lange vingers kort in de koffie en maak een laag op de bodem, leg de kant met suiker naar beneden, van de schaal. Doe hier de helft van het mascarponemengsel overheen en strijk dit glad. Herhaal dit proces. Strijk de bovenste laag glad, en strooi hier met een kleine zeef het cacaopoeder als een deken eroverheen, zodat de mascarpone helemaal bedekt wordt. Dek dit af met plasticfolie. Zet de tiramisu voor minimaal twee uur in de koelkast, je kan het ook makkelijk een dag van tevoren bereiden, dan trekken de smaken goed in elkaar. Bon apétit!

Een foto uit Frankrijk, het begin van de eerste laag lange vingers net door de koffie gehaald, van de eerste bak van de drie. 

Risotto met huisgemaakte pesto en groene asperges

Het seizoen van het eindeloos absorberen van vitamine D is weer begonnen (smeer je goed in!).
Ja, wat is het geweldig weer. En de combinatie van dit zalige weer met de oneindig lege dagen in mijn agenda zorgden ervoor dat er weer regelmatig nieuwe recepten zich in mijn hoofd ontpopten. Zo dacht ik opeens aan risotto pesto, of pesto risotto, hoe je het ook noemen wilt. Dit recept zou ik al belachelijk lang geleden voor een goeie vriendin van mij maken wat ik nog steeds niet gedaan hebt (wees niet bang ik ben het dus niet vergeten), maarr daarom dacht ik eraan, ik ga dit weer eens maken! Ik had veel zin om even wat extra's te doen en om mijn eigen pesto te maken. Dit deed ik al eens vaker en dat pakt eigenlijk altijd goed uit. Verse huisgemaakte pesto is namelijk praktisch alles wat je nodig hebt in het leven.
En je kan eindeloos variëren met de ingrediënten. Basilicum is natuurlijk de klassieker, maar denk eens aan rucola, bieslook of... spinazie! Dat kwam in mijn hoofd op en zo geschiedde het.Echter moest er nog iets bij. Alleen pesto en risotto vond ik maar saai. Lente lente, groentes, en de uitkomst was; groene asperges. En daar hoeft weinig mee te gebeuren om het tot een waar koningsmaal te maken, enkel grillen en ze zijn op z'n best (mijn mening :). Ik maakte ze eerder al eens met pastinaakpuree en spek! Dat was hoe ik ze ook in dit gerecht klaarmaakte. En om het niet alleen maar groen te laten zijn trok ik ook nog wat winterpenen uit de grond om wat meer kleur op het bord te laten zien. En toen was ik best tevreden. Ik hoop dat jullie net als ik en mijn familie gezond zijn in deze bizarre tijd, en net als ik veel de keuken induiken dezer dagen om jezelf en je familie even lekker te verwennen. Daarnaast je uit te dagen veel nieuwe gerechten uit te proberen! Misschien met deze risotto...? Bon apétit!
Hebben jullie zelf nog recepten die je graag hier wilt zien mag je me best een mailtje sturen of me benaderen via Facebook :)

Risotto met huisgemaakte pesto en groene asperges

Ingrediënten voor 5 personen

• 110 gram verse spinazie
• 50 gram pijnboompitten
• 10 eetlepels olijfolie
• 40 gram Parmezaanse kaas + extra voor garnering
• 5 tenen knoflook
• een rode peper
• 2 groentebouillonblokjes
• peper
• 450 gram risottorijst
• 2 uien
• +- 450 gram winterpeen
• 1 citroen
• 1 glas droge witte wijn (optioneel)
• 500 gram groene asperges

Bereidingswijze

Begin met het maken van de pesto. Plet 2 tenen knoflook en verwijder het schilletje, snijd de Parmezaanse kaas iets kleiner zodat de keukenmachine niet al te zwaar werk te verduren hoeft te krijgen. Rasp de schil van de citroen nadat je die goed hebt gewassen, gebruik het liefst biologische citroen als je de schil gebruikt. Doe vervolgens de spinazie, de pijnboompitten, olijfolie (gebruik het liefst olijfolie van een goede kwaliteit, dat proef je echt terug in de pesto), Parmezaanse kaas, de 2 tenen knoflook, geraspte citroenschil en een rode peper in een keukenmachine, een blender, of gebruik een vijzel. De rode peper hoeft niet ontdaan te worden van de pitjes, alleen van het groene kroontje. Maal dit fijn totdat het een mooi egale lentegroene massa wordt, je kan ervoor kiezen om een hele fijne pesto te maken en dus lang te laten malen, maar je kan het natuurlijk ook wat grover houden. Kies wat je zelf wilt. Voeg naar smaak peper toe, ik voeg zelf geen zout toe, omdat de kaas al genoeg zout bevat, maar dat kan natuurlijk wel. Laat je smaakpapillen beslissen. Zet tot gebruik weg in de koelkast.

Maak groentebouillon van 1250 kokend water en 2 groentebouillonblokjes. Zet een mooie grote pan (wokpan, braadpan, waar je risotto in kan maken voor 5 personen) op het vuur en verhit hier een scheutje olijfolie in. Snipper de ui fijn en de knoflook en voeg dit toe aan de pan. Schil de winterpeen en snijd deze in blokjes, zo groot als jij ze graag wilt, ik sneed ze in ongeveer 1 bij 1 cm. Voeg deze ook toe aan de ui en knoflook. Blijf af en toe roeren. Voeg als de ui en knoflook lichtbruin worden de risottorijst toe. Zodra de rijst glazig wordt voeg je de bouillon toe. Ja, alle bouillon. Roer dit goed door, doe dan de deksel op de pan en laat dit 20-25 minuten staan. Roer om de 5 minuten goed om. Als de bouillon is opgenomen, en de rijst gaar is (proeven maar), blus je de risotto af met witte wijn.

In de tussentijd kun je mooi de asperges grillen. Hiervoor heb je een grillpan nodig, of zoals ik gebruikte, ons tosti-ijzer  met grill. Gril de asperges in porties totdat ze mooie bruin/zwarte grillstrepen krijgen . Herhaal dit totdat je alle asperges van grillstrepen hebt voorzien. Zet de asperges tot gebruik in de oven op -+ 150 graden zodat ze warm blijven.

Zodra de rijst gaar is meng je hier je eigengemaakte pesto doorheen. Maak vervolgens je borden op door te beginnen met enkele grote lepels risotto, het liefst in een diep bord. Vervolgens leg je enkele asperges op je eigen gekozen artistieke wijze op het bord, gevolgd door geraspte Parmezaanse kaas, pijnboompitten en eventueel nog verse spinazie én wat citroensap! Geniet ervan, bon apétit!